کیوان خسروانی

1-Frank Lloyd Wright, Architetto 1867-1959, a cura di: Anthony Alofsin, William Cronon, Kenneth Frampton, Terence Riley e Gwendolyn Wright. Electa

2-Les palais Vénitiens, Alvise Zorzi et Paolo Marton. Menéges

3-L'Aula di Montecitorio, Basile, Sartorio e Calandra. F.M.R.  Franco Maria Ricci

 دوست و همکار عزیز،

 با تشکر از پیام شما با کامل میل سه کتابی‌ که اقلا روی من اثر مثبت داشت را عنوان می‌کنم ولی‌ اطمینان ندارم که بتوان دیگران را سهیم این انتخاب کرد.

 در درجه اول جهت شناخت اجتماعی که در آن متولد و پا گرفته بودم به آثار صادق هدایت که خود را در افکار او میافتم پناه بردم  متوجه شدم که تنها نیستم و  میبینم چقدر درست آن سرزمین را شناخت. بهترین کتاب "البعث ال اسلامی بلاد الفرنجیه" است که ایران دیروز، امروز و فرداست، فردائی که قرن‌ها در پیش دارد چه در جنگ و چه در به اصطلاح صلح.

 پس از شناخت سرزمینی که همیشه خود را در آن غریبه میدیدم توانستم زیبایهای آنرا کشف کنم که الهام بخش پروژه "مهمانسرای نایین" شدند. سرزمینی وجود ندارد که نتوان در آن زیبای ندید و یا نیافرید به شرط آنکه با دید غریبه به آن نگاه کرد مثل آندره گدار، مارکوف و پوپ و عده‌ای دیگرانی که در ایران کار کرده اند و با الهام محلی زیبای آفریدند. اکثرا معماران ایرانی‌ گوئی از ایرانی‌ بودن خجالت میکشند و این عقده باعث میشود که بخواهند "فرنگی‌" آفرینند که آنهم چه در ایران و چه در خارج موفق نبودند.

 جهت شناخت خود باید دیگران را نیز شناخت تا همیشه نگفت " هنر نزد ایرانیان است بس".

 سه اثر دیگر را  اضافه می‌کنم که شاید جواب این پرسش نامه را داده باشم.

 عذر از بد نوشتن به فارسی از طریق "بهنویس", برایتان آرزوی موفقیت دارم،

 کیوان خسروانی